Wspólnota „Na ratunek dusz”

Zadanie wspólnoty: Wspomaganie zmarłych poddanych oczyszczeniu

Jedna z prawd naszej wiary mówi o tym, że wszyscy wierni chrześcijanie, a mianowicie ci, którzy pielgrzymują jeszcze na ziemi, zmarli, którzy oczyszczają się ze skutków grzechów, oraz ci, którzy cieszą się już szczęściem nieba, stanowią wspólnotę w Chrystusie i łączą się w jeden Kościół. Sobór Watykański II na nowo przypomniał, że łączność pielgrzymów z tymi braćmi, którzy zasnęli w pokoju Chrystusowym, według nieustannej wiary Kościoła, umacnia się jeszcze dzięki wzajemnemu udzielaniu sobie dóbr duchowych. (por KK 49) Kościół pielgrzymujący, od samego początku czcił pamięć zmarłych i nauczał, że „święta i zbawienna jest myśl modlić się za umarłych, aby byli od grzechów uwolnieni”. (por.2 Mch 12,46)

Członkowie wspólnoty, solidarni z braćmi, którzy przekroczyli już próg śmierci i zjednoczeni z nimi w miłości Chrystusa, okazują bratnią pomoc tym z pośród nich, którzy są jeszcze w stanie oczyszczenia. W ich intencji modlą się i ofiarują za nich uczynki miłości. Starają się patrzeć zarówno na życie jak i na śmierć z perspektywy wiary w życie wieczne, pamiętając, że „ w życiu i w śmierci należymy do Pana” (Rz 14,8).

Opiekunem grupy jest ks. Stanisław Zaryczny CR, który udziela bliższych informacji. Grupa spotyka się według ustalonego planu na początku każdego roku duszpasterskiego.