Sprawozdanie Proboszcza o stanie parafii
na koniec roku 2022

Parafia Zmartwychwstania Pańskiego powstała w 1948 roku. Obecnie liczy
ponad 13.000 parafian i rozwija się liczebnie w związku z wciąż powstającą nową zabudową mieszkalną. Kościół wybudowany w latach 1975 – 89, został konsekrowany 28 czerwca 1989 roku. Od początku powstania parafii posługę duszpasterską pełni tu Zgromadzenie Zmartwychwstania Pana Naszego Jezusa Chrystusa. Zespół duszpasterski od września stanowią:  o. Bartłomiej Gzella CR – proboszcz i przełożony domu zakonnego, o. Szymon Zaniewski CR - wikariusz. W domu zakonnym są jeszcze o. Stanisław Zaryczny CR – ekonom domu zakonnego, o. Janusz Gądek CR oraz o. Maciej Gawlik CR. Od stycznia, chociaż wciąż formalnie przypisany do naszego domu, ze względu na poważny stan zdrowia, o. Stanisław Landzwojczak CR przebywa w domu opieki. Na terenie parafii znajduje się dom zakonny Sióstr Zmartwychwstanek oraz Przytulisko św. Brata Alberta dla kobiet, prowadzone przez Siostry Albertynki.

Rok 2022 przeżywany był w Kościele pod hasłem „Eucharystia daje życie”.

Styczeń rozpoczęliśmy koncertem kolęd w wykonaniu Scholii Czterogłosowej oraz Charytatywnym Koncertem na rzecz Fundacji dla Dzieci z Chorobą Nowotworową „Wyspy Szczęśliwe” w przygotowaniu Młodzieżowego Domu Kultury i zaproszonych gości. Był to nieśmiały krok w kierunku normalnych spotkań. „Lęki epidemiczne” wydawały się powoli uciszać.  Styczniowe odwiedziny kolędowe odbywały się według indywidualnych zaproszeń i pozwalały na ciekawe rozmowy i dobre spotkania z parafianami. Tydzień modlitwy o jedność chrześcijan oraz Niedziela Biblijna jak za wcześniejszych lat zwracały naszą uwagę na te ważne w Kościele tematy.

W lutym z okazji Dnia Chorego zaprosiliśmy do wspólnej modlitwy i przyjęcia Sakramentu Namaszczenia Chorych „tych, którzy się źle mają”. 17 lutego obchodziliśmy 186 –tą rocznicę powstania Zgromadzenia Zmartwychwstańców. 

Chociaż niewielu chciało w to wierzyć to jednak faktem stała się straszna wojna za naszą wschodnią granicą. Zelatorki Żywego Różańca, wyczuwając powagę sprawy już od dłuższego czasu zapraszały do modlitwy o pokój na Ukrainie. Niestety 24 lutego inwazja na pełną skalę miała dokończyć to co zaczęło się na Krymie w 2014 roku. Wraz z atakami na wolny kraj również w naszej parafii pojawiła się fala uchodźców wojennych. Ogromna wrażliwość parafian, otwarcie domów i wsparcie pomogło wielu osobom przetrwać szok pierwszych dni. Niektórzy uchodźcy ruszyli dalej, inni się usamodzielnili. W pomieszczeniach Domu Katechetycznego do dzisiaj przebywa jeszcze jedna, pięcioosobowa rodzina z okolic Dniepro w oczekiwaniu na dalszy rozwój wypadków w ich rodzinnym kraju.

Środą Popielcową rozpoczęliśmy Wielki Post. Zespół Charytatywny, jak to czyni już od lat, pilotował akcję „Kosz Pokutny”, w tym roku skierowaną także do potrzebujących uchodźców z Ukrainy. W marcu wspólnota oazowa powróciła do regularnych, cotygodniowych spotkań w grupach. Tegoroczne rekolekcje wielkopostne poprowadził dla nas o. Krzysztof Żywczyńcki, karmelita, pochodzący z naszej parafii. W Uroczystość Zwiastowania Pańskiego (Dzień Świętości Życia) spora grupa naszych parafian podjęła Duchową Adopcję Dziecka Poczętego. W ten wielkopostny czas wpisał się także medytacyjny koncert Zespołu Muzyki Dawnej „Perfugium”, podczas którego mogliśmy słuchać pieśni pasyjnych. W piątek przed Niedzielą Palmową przeszliśmy ulicami parafii w Drodze Krzyżowej zakończonej na cmentarzu przy ul. Wspólnej. Triduum Paschalne to najważniejsza liturgia w ciągu roku. Uroczystości zakończyliśmy parafialnym odpustem w Zmartwychwstanie Pańskie. Mszy odpustowej przewodniczył o. Prowincjał Krzysztof Swół CR. W oktawie wielkanocnej odprawialiśmy Mszę św. wieczorną wraz z nieszporami.

W pierwszym dniu maja o. Janusz Gądek obchodził 30-stą rocznicę święceń kapłańskich. W tych pierwszomajowych dniach ministranci wrócili do wydarzenia o nazwie MiniEmaus, sportowo – formacyjne spotkanie ministrantów i scholek z parafii zmartwychwstańczych, które w tym roku odbyło się w Mszanie Górnej. Również w maju przyszło nam świętować 25 –cio lecie Wspólnoty Modlitwy o Powołania „Barka”. Niedziela Dobrego Pasterza rozpoczęła Tydzień Modlitwy o Powołania do służby w Kościele. Maj to też czas I-szych komunii świętych. W trzeci weekend maja w naszej parafii udzieliliśmy komunii dzieciom z klas III. Majowe apele przy kapliczkach przy ul. Malborskiej i na osiedlu przy ul. Czarnogórskiej gromadziły wielu parafian. Droga Światła, spotkania ze Zmartwychwstałym Panem, to piękne nabożeństwo paraliturgiczne, które próbujemy zaszczepić w naszej parafii.

W czerwcu modliliśmy się Litanią do Serca Pana Jezusa. Parafialny piknik rodzinny i koncert ewangelizacyjny grupa „NiemaGotu” to radosne spotkanie, które łączyło Dzień Dziecka i Kręgi Rodzin Domowego Kościoła oraz młodzieżową oazę w przygotowaniu święta dla wszystkich parafian. Warto wspomnieć, że inicjatywa festynu i koncertu wyszło „od dołu” z potrzeby parafian i przez nich została zorganizowana. Uroczystością Zesłania Ducha Świętego zakończyliśmy liturgiczny Okres Wielkanocny. Przez kilka miesięcy, w naszej parafii „terminował” diakon Kamil Brożyna CR. Doczekał się on szczęśliwie święceń kapłańskich, które przyjął w czerwcu. Kapłańskie święto 50-cio lecia święceń obchodził nasz senior o. Stanisław Landzwojczak CR. Ze względów zdrowotnych uroczystość była ograniczona do mniejszej liczby uczestników. Jubilat stawiła się „na wózku” do koncelebry i zaszczycił gości swoją obecnością podczas poczęstunku. Procesja Bożego Ciała, która miała przejść tego roku ulicami parafii została gwałtownie przerwana potężną ulewą. Planowane na zakończenie procesji błogosławieństwo neoprezbitera o. Kamila odbyło się w kościele. Mamy nadzieję, że wrócimy w przyszłym roku na planowaną trasę procesji.

Po ośmiu latach pracy w naszej parafii, o. Grzegorz Wiśniewski CR został przeniesiony do pracy w rodzinnym Poznaniu. W jego miejsce po wielu latach pracy w Kanadzie przychodzi z nowym entuzjazmem o. Stanisław Zaryczny CR. Rozpoczynamy czas wakacyjny. W sierpniu zachęcaliśmy do włączenia się w akcje wpisów do Księgi Trzeźwości.

Modlitwą na początek Nowego Roku Szkolnego oraz błogosławieństwem przyborów szkolnych pierwszoklasistów rozpoczęliśmy szkolne zmagania. Dzień 1-szy września to też rocznica tragicznego początku II wojny światowej. Jak co roku Odpust Matki Boskiej Bolesnej był dla nas okazją do pierwszego w roku szkolnym spotkania w dekanalnym gronie.

Przez cały październik modliliśmy się różańcem o pokój na Ukrainie. Tradycyjna procesja różańcowa do pięciu ołtarzy zgromadziła wielu czcicieli Matki Bożej. Gościliśmy w naszej parafii wystawę poświęconą misjonarce śp. Helenie Kmieć wraz z świadectwami o jej życiu.

Listopad to czas zadumy nad przemijaniem i śmiercią. Na cmentarzu przy ul. Wspólnej odprawiliśmy Mszę św. i procesję różańcową z licznym udziałem wiernych.  Listopad to też czas przygotowania do Bożego Narodzenia. Wraz z Klubem Kultury rozpoczynamy warsztaty Szopki Krakowskiej, której finał w niedzielę przed Narodzeniem Pańskim. Nie ma listopada bez Święta Niepodległości. Tego dnia modliliśmy się za naszą Ojczyznę. W Uroczystość Chrystusa Króla dziękowaliśmy wraz ze Wspólnotą Intronizacji Chrystusa Króla za 18 lat tego Aktu w naszej Parafii.

Adwent rozpoczął nasze przygotowanie do Świąt Bożego Narodzenia. Adwentowe rekolekcje wygłosił o. Mariusz Mazur CR.  Koncertem Charytatywny Zespołu UNISOSONO chcieliśmy wspomóc Leosia, który walczy o normalne życie. Parafialny Zespół Charytatywny zorganizował akcję adwentowego kosza pomocy. Nasza szopka przede kościołem, baranki żywe i świąteczne ozdoby dają radość nie tylko dzieciom. W naszej parafii gościliśmy relikwie bł. Karola Akutisa. Duchowej łączności przewodził o. Tomasz Koperek CR, który przez całą niedzielę dzielił się doświadczeniem odkrywania nowego błogosławionego.

Niezmordowania parafianie podjęli na ostatnie dni roku wyzwanie pomocy dla rodzin z Sambora. Razem z parafią z Mszany Górnej chcemy wysłać transport humanitarny do zmartwychwstańczej parafii na zachodniej Ukrainie. Święta Bożego Narodzenia, po obfitych opadach śniegu, niespodziewanie przyszło nam przeżywać w iście wiosennej aurze. W ostatni dzień roku 2022 modlimy się za zmarłych w tym czasie parafian oraz dziękujemy za otrzymane łaski i przepraszamy za grzechy i słabości.

O inwestycjach parafialnych nie będziemy za wiele pisać. Staraliśmy się by w tym kryzysowym czasie wykonać tylko najbardziej pilne potrzeby nie generując niepotrzebnych kosztów. Odnowiono przejście za ołtarzem do zakrystii, czego z kościoła niestety nie widać. Odremontowaliśmy jedną z sal do dyspozycji parafii na plebanii. To efekt prac z poprzedniego roku z izolacją pionową przyziemia plebanii.  Udało się wykonać ocieplenie stropu plebanii pianką PUR co wydatnie przyczyni się do oszczędności w ogrzewaniu. W trybie interwencyjnym pomalowaliśmy dach nad zakrystią, gdyż zaczęły pojawiać się duże ogniska rdzy. Nasz krzyż misyjny doczekał się gruntownej i solidnej renowacji. Po przegraniu starcia z wdzierającą się wodą do pomieszczeń prowadzących do Kaplicy Matki Boskiej Bolesnej ponowiliśmy izolację pionową fundamentów i ścian przyziemia dobudowanej części. Na wiosnę, po ustabilizowaniu się gruntu zostanie ponownie ułożona kostka na chodniku i parkingu. Zmuszeni decyzjami MPWiK (skargi sąsiadów z ul. Skowroniej i Heltmana) dokonaliśmy wypięcia rynien kościoła z systemu kanalizacyjnego celem rozprowadzenia wód opadowych po terenie zielonym przy kościele. Przy ul. Poprzecznej stanął automat paczkowy (środki w ten sposób pozyskane wspierają utrzymanie kościoła).

Statystyka Parafii Zmartwychwstania Pańskiego w roku 2022

Każdego pierwszego piątku miesiąca kapłani odwiedzali ok. 80 chorych.

Świeccy szafarze Eucharystii zanosili komunię świętą w niedziele do 1-5 osób.

Rozdaliśmy ok. 87000 Komunii Świętych w naszej Parafii.

Bogu niech będą dzięki za 2022 rok. Z nadzieją spoglądamy ku temu co przed nami i modlimy się o ustanie wojny i sprawiedliwy pokój w Ukrainie.

 o. Bartłomiej Gzella CR, proboszcz